Wist je dat....

Wist je dat ze in Marokko bergen hebben tot de lucht, en dat je dan de hoogste van de wereld bent! Wist je dat je daar dan overheen kan rijden, en dan echt heeeeeel groot bent, wel zo groot (Qoute Jorre...)! Wist je dat je over die bergen soms niet harder kan rijden/hobbelen dan 10 km/u. De rivieren stromen hier ook gewoon over de weg. En supermarkten, die hebben ze alleen in grote steden, hier koop je het fruit/brood/groentes gewoon lans de kant van de weg!Als je een kraampje tegenkomt moet je bedenken of je het nodig hebt en dan stoppen of niet.
Wist je dat het in Marokko een uur eerder is dan in Nederland...
Wist je dat er in het noorden van Marokko veel Nederlandse Marokkanen op vakantie zijn. Ben je zo ver van huis kom je toch nog 'Jan Kaas' en 'Piet Spek' tegen....

Na ons luxe hotel zijn we verder gereden naar Assilah, daar was niets wat we nodig hadden. Doorgereden naar Moulay Bousselhan (mosselman...) Daar hadden ze een wasmachine en een zwembad op de camping. Hier 2 nachtjes bijgekomen...Daarna naar Meknes, was het plan...Het was een warme dag, 44 graden op het heetste van de dag. Daar waren we nog niet echt aan gewend... We komen er langzaam achter dat de foto's in het boekje gemaakt zijn in de lente. wanneer het het mooist is. Nu is het vooral warm, stoffig en droog. Vervolgens doorgereden naar Fes.

In Fes hebben we een fantastische dag gehad. De avond ervoor kwam en een man langs, of hij ons mocht rondleiden door Fes...Wafi heette de beste man. En hij was erg goed, hij vertelde ons veel verhalen en liet ons alles zien. Zo vertelde hij een verhaal over poezen, dat het nobele dieren zijn. Wanneer je een hongerig katje tegenkwam moest je het een stukje kaas geven. Het zou je behoeden van een groot ongeluk... De vrouwen staan achterin de moskee omdat de mannen anders worden afgeleid......Vrouwen hebben wel 6 trouwjurken...De tralies voor de ruiten is niet tegen de dieven maar als bescherming voor alle kinderen die in huis wonen. Wanneer de kinderen worden aangeraakt op hun hoofd of worden geknuffeld of gezoend, brengt dat geluk aan de maagdelijke dames. Zij hopen dan ook een blond, gezond kind te krijgen. Ook wensen ze voor Lois al het geluk van het moederschap! Speciaal toch, nou en een goede moeder zal Lois worden, ze is al 3 keer aangehaald geknuffeld en op de foto geweest!

De afgelopen week hebben we lang gereden, de wegen die we gekozen hebben waren niet zo goed. Soms ook weggestroomd door een dikke regenbui. Na Fes zijn we naar het zuiden gereden, Sefrou en Azrou. Hier hebben we een watervalletje bezocht. Het is hier behoorlijk droog, dus die rivieren en meren stellen niet zoveel voor. Denk je een merentocht te doen over een plateau op 1500m hoogte, staan de meeste meren droog! Helaas... Hier wel de eerste nacht wild gestaan. Gek hoor, gewoon een paadje inrijden en een goed plekje zoeken. We zijn wel kieskeurig, het moet recht zijn, een beetje beschut, kan het uberhaupt wel...

We leren hier ook om flexibel te zijn... We hadden het plan om naar de watervallen bij Ouzoud te gaan, de hoogste in heel Marokko. We reden de parkeerplaats af en werden aangeschoten door Hassan, een Marokkan die in Brussel woont. Gek om te worden begroet in het Nederlans! Na heerlijke thee te hebben gedronken en olijven (10 uur 'sochtends...) gegeten te hebben hadden we ineens een heel ander plan. Off road naar Ouaoumane en daar de Cathedrale route rijden. Het bleek alleen iets verder dan we zelf gedacht hadden... En het vinden van een geschikte plek om te overnacht nabij steden is toch best lastig. Dan rijden we maar verder, met als gevolg dat je tot half 8 rijdt met alle gevolgen van dien...(vooral hongerige kinderen, en ik ....) Het beginpunt van de route hadden we inmiddels gevonden, de route was mooi de uitzochten ver en de bergen werden steeds hoger. Bovenop een bergpas een redelijk vlak pateau gevonden, Volgen onze 'Duitse vrienden' ( het off road boek, rijden op coördinaten van Donmar is door Duitser gemaakt) hier lekker overnacht met onze eigen waakhond. Bello kwam al aangestrompeld, hij zag er hongerig uit. geluk voor hem hadden we kip op het menu staan, met couscous. hij heeft heerlijk meegegeten. en bleef vervolgens gezellig bij ons liggen. De volgende ochtend deeerste schorpioen gezien, hij zat onder ons bokje (blok hout om de camper recht te kunnen zetten). De kinderen vonden het wel interessant.

De volgende dag doorgereden door het niemandsland. Weinig verkeer is er op de weg. En als je iets/iemand tegenkomt is dat een Berber met zijn kudden schapen en/of geiten!
De eerste lifter meegenomen...(We hebben inmiddels nog maar 1 stoel over. De andere is in gebruik voor de airco. Een erg fijne aankoop, misschien wel de beste tot nu toe!)
Hij moest in het volgende dorpje zijn, hij kon ons nog wel wat tips geven over de omgeving...Altijd welkom!
In het dorpje bleek markt te zijn, we konden er nog maar net door. Wel 1 pannetje kapot gereden. Maar ja, moeten ze hun koopwaar ook maar niet op de grond uitstallen...;)
Was weer een lange dag rijden, maar wel een mooie! Wat een uitzichten en vergezichten, prachtig. Ook reden we op een gegeven moment door een kloof, een rechte weg met aan beide kanten een hoge berg. Dit was op 2000m hoogte. Die bergen waren (volgens de kaart) 3600m hoog! Vandaag was onze top 2880 m hoogte. Dan ben je " echt bijna bij de hemel en ben je de grootste van de wereld!"
Weer te lang doorgereden...uiteindelijk in een dorpje gestrand, middenin het dorp naast een moskee neergezet. Schijnt een hele veilige plek te zijn, volgens de Marokkanen!
De volgende dag was Donmar ziek, diarree en spugen...Zelf was ik ook niet helemaal fit...Toch heeft Donmar een flink stuk gereden en heb ik het laatste stuk van de route gereden. Tot de camping. Camping Zebra, hadden we gehoord van meerdere mensen dat dit een fijne plek was. Gerund door Nederlanders, Europese kwaliteit sanitair en zwembad ed, tegen Marokkaanse prijzen. Fijne plek om even bij te komen en een verder plan te maken.
Gister een ziek dagje gehad, maar vandaag dan toch echt de grootste waterval van Marokko bezocht. 'Helaas' had het gister geregend waardoor de waterval een modderstroom was...

Paul (de eigenaar) heeft ons goed bijgelicht en ingeliccht over mooie plekken om te bekijken en hoe te rijden in de woestijn ed. Morgen weer verder richting Dades- en Todrakloof. Vervolgens richting woestijn in het uiterste zuidoosten. Waarschijnlijk daarna richting kust, even afkoelen! Hoewel we steeds beter wennen aan de warmte is 37 graden toch nog best warm...

Vandaag wat appjes via de groepsapp van school ontvangen... Gek hoor, jullie weer bijna aan het werk en ik zit hier nog in dit mooie land, nog lang niet denkend aan werk...Succes!!
Geniet nog even van de laatste dagen vakantie!

De kinderen beginnen thuis soms wel een beetje te missen, ze spelen dan spelletjes dat ze een vriendje of vriendinnetje zijn!! Erg grappig!

Als het lukt zet ik er vanavond nog wat foto's bij. Nu neem ik eerst even een duik in het zwembad, ik krijg het warm van dat typen!!


xxx
Ons